21 Ocak 2012 Cumartesi

Lemniskat

"Bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür." Hakan Günday'dan alıntılanmış bir intihar notu. Yalnızlık Nietzsche'ye ve T.Hobes'a göre kutsal sayılabilecek değerde bir olgu. Benim hayal organım ben yalnızken çalışmaya başlıyor. Ve zamanla kendimden korkmama yol açıyor. Saçma sapan herşeyi üretebiliyorum yaratımlarım var asla gerçekleşmeyecek hesaplarım var. Önce kendimden sonra yalnızlıktan korkuyorum, korktukça Zerdüşt'ü daha çok seviyorum korkum tapınışım olmaya başlıyor. "kurtaran ölüm, doğumdan üstündür" cümlenin ufak bi rötuşla geldiği hâl bu herhangi birşeyden kurtarması kâfi; yalnızlık dahil. Hatta ölüm insanı ölmek korkusundan bile kurtarabilir. "ölüm doğumdan üstündür" her ölüm doğumdan üstündür çünkü doğduğunuzda anneniz hâlâ bakire değilse reklamınız yapılmaz ve doğduğunuzda annenizin hâlâ bakire olma ihtimali en az ölü bir bebek kadar düşüktür; ama ölümünüzde panolar dolar hayatında adını hiçbiryere yazdıramamış insan bile ölerek bunu başarabilir. Ve ölerek birşey başarabileceğinizi iddia ediyorsam benim korkmak için okkalı sebeplerim var demektir. "Çünkü hepsinin laneti aynıdır; düşünmek. Çünkü hepsinin alın yazısı aynıdır; düşünüyorum, öyleyse varlığımı yok edebilirim.". Lemniskatın sonu neresidir? Bu yazı ilk çizilen lemniskat anısına yazılmıştır. Başladığı yerde biter.

18 Ocak 2012 Çarşamba

Kıyıdan Yapılan Analiz

Kitapları sığ bir mantıkla 3e ayırabilirim kendimce

1-Hemen okunup bitirilmesi gerekenler (iyiler)
2-Yarıda bırakılıp belki sonra ele alınabilecekler (kötüler)
3-Bitirilemeyecekler (en iyiler)

hayatımda iki kitabı bitirmeye kıyamadığım için sonsuza bıraktım nasıl bittiklerini hâlâ bilmem bilmek de istemem çünkü böyle olunca onlardan alacağım haz da sonsuza uzadı. Ve "Az" bitiremediğim 2. kitaptan yakaladı beni 1. kategoriye girdiği aşikar ama Hakan Günday bir yazar olarak apayrı bir kulvara attı kendini kitapları 1. kendisi 3. kategoride. Durumum el verse yarın iki kitabını daha alır bi çırpıda bitirirdim ama birini daha seçmek mecburiyetindeyim ve o "Azil" olacak. Kendini hırpalamadan yazan adam bulmak zor açık açık örneklemekten çekinmeyeceğim geçtiğimiz günlerde Chuck Palahniuk isimli yazarın Tekinsiz isimli kitabını okumaya yeltendim kitap açık ve net bir şekilde "2"dir. Hatta o kadar "2"dir ki kitapla yazar da bir anda "2" olmuştur. Üstüne elime aldığım Hakan Günday eserleriyse resmen üstümden Palahniuk leşini kaldırmış silkinip doğrulmama yardım etmiştir. Açıktır Palahniuk okumayınız efendim. "Ölüm pornosu" isimli eseri de çok güvendiğim insanlarca değersiz bulunmuştur. Bu da benim reklamım olsun. Oğuz Atay'ı tekrar tekrar saygıyla anıyorum.