Lemniskat

"Bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür." Hakan Günday'dan alıntılanmış bir intihar notu. Yalnızlık Nietzsche'ye ve T.Hobes'a göre kutsal sayılabilecek değerde bir olgu. Benim hayal organım ben yalnızken çalışmaya başlıyor. Ve zamanla kendimden korkmama yol açıyor. Saçma sapan herşeyi üretebiliyorum yaratımlarım var asla gerçekleşmeyecek hesaplarım var. Önce kendimden sonra yalnızlıktan korkuyorum, korktukça Zerdüşt'ü daha çok seviyorum korkum tapınışım olmaya başlıyor. "kurtaran ölüm, doğumdan üstündür" cümlenin ufak bi rötuşla geldiği hâl bu herhangi birşeyden kurtarması kâfi; yalnızlık dahil. Hatta ölüm insanı ölmek korkusundan bile kurtarabilir. "ölüm doğumdan üstündür" her ölüm doğumdan üstündür çünkü doğduğunuzda anneniz hâlâ bakire değilse reklamınız yapılmaz ve doğduğunuzda annenizin hâlâ bakire olma ihtimali en az ölü bir bebek kadar düşüktür; ama ölümünüzde panolar dolar hayatında adını hiçbiryere yazdıramamış insan bile ölerek bunu başarabilir. Ve ölerek birşey başarabileceğinizi iddia ediyorsam benim korkmak için okkalı sebeplerim var demektir. "Çünkü hepsinin laneti aynıdır; düşünmek. Çünkü hepsinin alın yazısı aynıdır; düşünüyorum, öyleyse varlığımı yok edebilirim.". Lemniskatın sonu neresidir? Bu yazı ilk çizilen lemniskat anısına yazılmıştır. Başladığı yerde biter.